Είναι ένας στενός δρόμος, που διασχίζει σαν φίδι την πλαγιά του Κάστρου, για να καταλήξει στο ανατολικό μέρος της πόλης. Ονομάστηκε έτσι από τις τρεις παλιότερες εκκλησίες της Λαμίας (ρυθμού τρίκλιτης Βασιλικής), που παρουσιάζουν ιδιαίτερο ιστορικό ενδιαφέρον και τις συναντά κανείς περπατώντας την πόλη. Τη συγκέντρωση αυτή των εκκλησιών εξηγεί το γεγονός ότι στη διάρκεια της οθωμανικής περιόδου στο τμήμα αυτό της πόλης κατοικούσαν κυρίως οι Έλληνες, ενώ οι Οθωμανοί κατοικούσαν κυρίως στο δυτικό. Οι ναοί αυτοί, καθώς και τα λίγα παλιά σπίτια που έχουν διασωθεί ανάμεσα από τις ασφυκτικές συμπληγάδες των πολυκατοικιών (όπως το αρχοντικό που γεννήθηκε ο περίφημος βαρύτονος Κων/νος Εγκολφόπουλος) είναι οπτικές οάσεις, από τις οποίες μπορεί κανείς να θαυμάσει τα απέναντι βουνά, την κοιλάδα και το Μαλιακό κόλπο.
Λίγο πιο πάνω, έξω από τον οικιστικό ιστό της παλιάς πόλης, μέσα από δέντρα, θάμνους και αγριολούλουδα και δίπλα από μικρά εκκλησάκια, φτάνεις στον πανέμορφο ναό της Αρχοντικής και κατόπιν στο Κάστρο και το Αρχαιολογικό Μουσείο. Εδώ τίποτα δε μπορεί να εμποδίσει τη θέα των γύρω βουνών, της κοιλάδας, του Μαλιακού και της Εύβοιας. Κατηφορίζοντας από την οδό Εκκλησιών συναντά κανείς τους βασικούς δρόμους και τα κτήρια του κέντρου της πόλης. Διαβαίνοντας τα στενά αυτά καλντερίμια και τα παλιά σπίτια που τα περιβάλλουν μπορείς να αντιληφθείς τη μορφή της πόλης κατά τους προηγούμενους αιώνες.